Ondan sonra gərdək gecəsi bir gənci qadın kimi xınaladılar. Əlinə, biləyinə gəlin kimi xına yaxdılar, nökərə toyuq göstərdilər, xoruz verdilər.
Başını örtdülər, o güclü gəncə gözəl gəlin geyimləri geyindirdilər. Gənc tək qalanda dərhal şamı söndürdü. Hindli nökər bu cür güclü gənclə təkbaşına qaldı.
Hindli bağırırdı, amma dəf çalanların səs-küyündən çöldəki heç kim onun fəryadını eşitmirdi. Dəfin çalınması, əl çalmaq, kişilərin və qadınların nərələri nökərin fəryadını örtürdü.
Gənc səhər açılana qədər o hindlini ziyan etdi. Yazıq, itin qarşısındakı un torbasına çevrildi. Səhər tezdən tasla (kasa, qab) böyük bir boxça gətirdilər. Fərəc bəylər kimi hamama yetişdi.
(Məsnəvi, 6-cı cild, 305-ci beyt)
Dövlətlinin qızın anasına “səbir et, nökəri danlama; mən onu danlamadan bu işdən əl çəkdirərəm; həm də elə əl çəkdirərəm ki, nə şiş yanar, nə kabab, xam qalar” deməsi
Əfəndi, “səbir et”,- dedi arvadına; sən ona de ki, qızı ondan ayırıb sənə verərik.
Beləcə də bu fikri könlündən çıxaraq; sən hələ bir seyr et, onu bu işdən necə əl çəkdirəcəm.
Sən könlünü xoş tut; ona de “bunu da bil ki, həqiqətən də qızımız sənin arvadındır.
Çox xoş, biz bimirdik; öyrəndik, əlbəttə ki, qızımıza daha layiqsən sən.
Alovumuz bizim manqalımızda qalacaq; Leyla da bizim, sən də Məcnunumuzsan.”
Belə də de, gözəl xəyallara, gözəl düşüncələrə dalsın; şirin düşüncələr adamı ətləndirir.
290. Can daşıyan heyvan da ətlənir, amma otla, yemlə ətlənir; insanın ətlənməsi isə ucalıqla, üstünlüklə olur.
İnsan qulaq yolu ilə, ucalığını eşitməklə dəyişir; heyvan yeyib-içməklə ətlənir.
Qadın “bu cür böyük biabırçılıq ortada ikən, dilim necə bu cür sözlər söylər?
Onun xətiri üçün bu cür hərzələri necə qəbul edərəm mən? Söylə, gəbərsin o şeytan niyyətli xain” dedi.
Əfəndi, - xeyr - dedi, - qorxma, aldat onu; aldat ki, bu gözəl lütfə görə bu xəstəlik keçsin ondan.
Gözəlim, sən onun dərdini mənə burax; təkcə o incə ələyib, sıx toxuyan sağalsın hələ.
Qadın o xəstəyə bu sözləri deyəndə, nökər elə qabardı, lovğalandı ki, yer üzünə sığmadı.
Düzəldi, ətləndi, üzü-bənizi qızardı, qızılgül kimi açıldı; minlərlə dəfə şükür etdi.
Bəziləri də - gözəlim, bir tələ olmasın bu? - deyirdi.
Əfəndi toy etdi, Fərəci evləndirirəm deyib xalqa səs saldı.
300. Gələnlər də, Fərəc, toyun mübarək olsun deyib onu aldadırdılar.
Axırda Fərəc o sözə yaxşıca aldandı; xəstəliyi kökündən keçdi getdi.
Ondan sonra gərdək gecəsi bir gənci qadın kimi xınaladılar.
Başını örtdülər, o güclü gəncə gözəl gəlin paltarı geyindirdilər.
Gənc tək qalanda dərhal şamı söndürdü. Hindli nökər bu cür güclü gənclə təkbaşına qaldı.
Hindli bağırırdı, amma dəf çalanların səs-küyündən çöldəki heç kim onun fəryadını eşitmirdi.
Dəfin çalınması, əl çalmaq, kişilərin və qadınların nərələri nökərin fəryadını örtürdü.
Gənc səhər açılana qədər o hindlini ziyan etdi. Yazıq, itin qarşısındakı un torbasına çevrildi.
Səhər tezdən tasla böyük bir boxça gətirdilər. Fərəc bəylər kimi hamama yetişdi.
310. O can xəstəsi, hamamçıların önlüyü kimi cırıq-sökük hamama getdi.
Nökər hamamdan qayıdanda əfəndinin qızı gəlin kimi gəldi, qarşısında oturdu.
Nökər səhər-səhər qızı sınamasın deyə anası da orada oturmuş, gözləyirdi.
Nökər kinlə, hirslə qıza baxdı, sonra iki əlinin tərsi ilə get, dedi.
Heç kim sənin kimi birinə ilişməsin; heç kimin işi sənin kimi mənfur gəlinə düşməsin.
Gündüz üzün xanımlar kimi təzə, yumşaq; gecələr isə çirkin işin, uzunqulaqdan da betər.
Bu dünyanın nemətləri də, sınamadan əvvəl bunun kimi çox gözəldir; uzaqdan çox xoş görünür.
Uzaqdan gözə su görünür; gedib yaxınlaşsan ilğım olduğunu başa düşərsən.
İylənmiş qoca qarıdır, amma çox yaltaqdır; naz-qəmzələrlə özünü yeni gəlin kimi satır.
Özünə gəl, üzündəki qırmızı boyaya aldanma; onun zəhərli şərbətini dadmağa çalışma.
320. Səbir et, çünki səbir sıxıntının açarıdır; səbir et ki, Fərəc kimi yüzlərlə sıxıntıya düşmə.
Qidası meydandadır, amma tələsi gizlidir; əvvəlcə nemət verilməsi xoş görünər sənə.
Dövlətlinin qızın anasına “səbir et, nökəri danlama; mən onu danlamadan bu işdən əl çəkdirərəm; həm də elə əl çəkdirərəm ki, nə şiş yanar, nə kabab, xam qalar” deməsi
Əfəndi, “səbir et”,- dedi arvadına; sən ona de ki, qızı ondan ayırıb sənə verərik.
Beləcə də bu fikri könlündən çıxaraq; sən hələ bir seyr et, onu bu işdən necə əl çəkdirəcəm.
Sən könlünü xoş tut; ona de “bunu da bil ki, həqiqətən də qızımız sənin arvadındır.
Çox xoş, biz bimirdik; öyrəndik, əlbəttə ki, qızımıza daha layiqsən sən.
Alovumuz bizim manqalımızda qalacaq; Leyla da bizim, sən də Məcnunumuzsan.”
Belə də de, gözəl xəyallara, gözəl düşüncələrə dalsın; şirin düşüncələr adamı ətləndirir.
290. Can daşıyan heyvan da ətlənir, amma otla, yemlə ətlənir; insanın ətlənməsi isə ucalıqla, üstünlüklə olur.
İnsan qulaq yolu ilə, ucalığını eşitməklə dəyişir; heyvan yeyib-içməklə ətlənir.
Qadın “bu cür böyük biabırçılıq ortada ikən, dilim necə bu cür sözlər söylər?
Onun xətiri üçün bu cür hərzələri necə qəbul edərəm mən? Söylə, gəbərsin o şeytan niyyətli xain” dedi.
Əfəndi, - xeyr - dedi, - qorxma, aldat onu; aldat ki, bu gözəl lütfə görə bu xəstəlik keçsin ondan.
Gözəlim, sən onun dərdini mənə burax; təkcə o incə ələyib, sıx toxuyan sağalsın hələ.
Qadın o xəstəyə bu sözləri deyəndə, nökər elə qabardı, lovğalandı ki, yer üzünə sığmadı.
Düzəldi, ətləndi, üzü-bənizi qızardı, qızılgül kimi açıldı; minlərlə dəfə şükür etdi.
Bəziləri də - gözəlim, bir tələ olmasın bu? - deyirdi.
Əfəndi toy etdi, Fərəci evləndirirəm deyib xalqa səs saldı.
300. Gələnlər də, Fərəc, toyun mübarək olsun deyib onu aldadırdılar.
Axırda Fərəc o sözə yaxşıca aldandı; xəstəliyi kökündən keçdi getdi.
Ondan sonra gərdək gecəsi bir gənci qadın kimi xınaladılar.
