Gözətçi: Sən nə oğrusan, nə də pis adamsan, sən yaxşı adamsan, lakin safsan, axmaqsan , - dedi.
Bir xəyala qapılıb, bir yuxuya inanıb xeyli yol aşırsan. Ağlında dörd arpa ağırlığı qədər belə aydınlıq yoxdur.
Neçənci dəfədir belə yuxu görürəm. Bağdadda bir xəzinə var deyirlər mənə.
Filan tərəfdə, filan küçədə basdırılıb. Amma dediyi məhəllə bu dərdli insanın məhəlləsi imiş.
Bəli, gözətçi dedi ki: Filankəsin evində basdırılmışdır, get, axtar deyirlər. O düşmən, yoxsul insanın evini, adını deyirdi.
Bəli, mən bu yuxunu neçə dəfə görmüşəm. Bağdadda da bir dəfinə var.
Bu xəyala qapılıb yerimdən belə tərpənmədim, sən isə bir yuxuya qapılıb ruhdan düşmədən buralara gəlirsən.
Axmağın yuxusu ağlı qədərdir. Onun yuxusu da özü kimi dəyərsizdir, heç bir şeyə yaramır.
Ağılı nöqsanlı, canı zəif olduğu üçün qadının yuxusu kişinin yuxusundan daha aşağı səviyyədədir.
Ağılı nöqsanlı olan insanın, axmaq insanın yuxusu boşdur. Bəs ağılsızlıqdan meydana gələn şey nədir? Yel kimi yuxudur.
Adam öz-özünə: Dəfinə mənim evimdədir, - dedi. Bəs orada niyə yoxsul qalmışam, fəryad etmişəm?
Mən dəfinənin başında yoxsulluqdan ölürmüşəm demək, çünki qəflətdə idim, pərdə arxasında idim.
Bu muştuluqdan sərxoş oldu, dərdi qalmadı, dilsiz-dodaqsız yüz minlərlə dəfə şükür etdi.
Ruzim bu kötəyə bağlı imiş dedi. Abu həyat mənim dükanımda imiş.
Müflis olduğumu zənn edirdim, o zənnin korluğunun acığına çox böyük ruzi əldə etdim. Yeri.
İstər məni axmaq hesab et, istər dəyərsiz bir insan. O dəfinə mənim oldu, sən istədiyini de.
Şübhəsiz ki, dilədiyimi gördüm. Danışığını bilməyən gözətçi, de görüm, sən nə istəyirsən?
Ey ulu insan, sən mənə dərdli de, sənin önündə dərdliyəm. Özlüyümdə rahatam..
İş tərsinə olsa idi, sənə qızılgül bağçası görünsə, mənə də lazımsız yer qalsa idi, halım necə olardı? Eyvahlar olsun.
